Majątek dłużnika podlegający egzekucji staje się z dniem ogłoszenia upadłości masą upadłości, która służy zaspokojeniu kosztów postępowania upadłościowego oraz zobowiązań wobec wierzycieli. Z dniem ogłoszenia upadłości dłużnik traci prawo zarządu swoim majątkiem podlegającym wówczas egzekucji przez syndyka. Likwidację masy upadłości prowadzi syndyk. Generalnie można powiedzieć, że likwidacja masy upadłości polega najczęściej na sprzedaży majątku upadłego zarówno przedmiotów ruchomych, nieruchomości jak i praw majątkowych np. wierzytelności, akcji, udziałów w spółkach prawa handlowego. Wyboru sposobu likwidacji masy upadłości dokonuje samodzielnie syndyk w sposób, który umożliwia zaspokojenie wierzycieli w jak największym stopniu, z uwzględnieniem kosztów likwidacji. O wyborze sposobu likwidacji nieruchomości syndyk zawiadamia wierzycieli oraz sąd za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe z wykorzystaniem udostępnianych w tym systemie formularzy. W zawiadomieniu syndyk wskazuje sposób likwidacji oraz minimalną cenę.
Jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a konieczne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu, z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy. Kwotę tę określa sędzia-komisarz, biorąc pod uwagę potrzeby mieszkaniowe upadłego, w tym liczbę osób pozostających na jego utrzymaniu, zdolności zarobkowe upadłego, sumę uzyskaną ze sprzedaży lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego oraz opinię syndyka. Jeżeli fundusze masy upadłości na to pozwalają, a opuszczony przez upadłego lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny nie został jeszcze zbyty, sędzia-komisarz może przyznać upadłemu zaliczkę na poczet kwoty na pokrycie czynszu najmu lokalu mieszkalnego.